Catedral de Santa María - LUGO GALICIA

Campás actuais

Campá de sinais

(Referencia 6351)

Localización Espadana en nave central
Diámetro (en cm) 45
Peso aproximado (en quilogramos) 53
Ano de fundición 1725ca
Descricion Non foi posible aproximarse á campá, polo que a documentación realizouse a distancia. Na parte superior lese " ... MARIA # ORA ... "
Polo tipo de epigrafía podería ser unha campá de finais do XVII ou principios do XVIII.
Terzo (T) (2 cordóns)
" ... MARIA # ORA ... " /
(2 cordóns)
Medio (M) (2 cordóns)
Medio pé (MP) (3 cordóns)
Toques tradicionais de campás Abalo, para facer sinais aos campaneros e outros toques diarios
Toques actuais de campás Parece que non se toca
Cepo Madeira
Estado actual Parece en bo estado de conservación
Mecanismos de toque Panca no cepo cunha soga
Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
O cepo de madeira debe ser restaurado.
Debe valorarse se a campá segue tocando manualmente, ou debe ser mecanizada cun motor de impulsos que reproduza o abalo tradicional, que podería sinalar o coro diario.
En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.
Observacións Medidas aproximadas - Non foi posíbel acceder á campá

Autors da documentación

  • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
Actualización 06-04-2008
5 Fotos

Campá dos cuartos (A)

(Referencia 6349)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Lanterna
    Diámetro (en cm) 82
    Altura do bronce 70
    Bordo 8,5
    Peso aproximado (en quilogramos) 319
    FundidorDE PALACIO, FRANCISCO (GÜEMES)
    Ano de fundición 1725
    Descricion A campá ten unha inscrición nada usual na parte superior. Di " ### CRVX # DNI # DICOR # QVO # SACRO # SIGNO # TEMPESTAS # PELLITVR # OMNIS ### # " que deberon escribir CRUX DOMINI DICOR QUO SACRO SIGNO TEMPESTAS PELLITUR OMNIS e que pode traducirse como DEDICADA A LA CRUZ DO SEÑOR A CUYO SIGNO SACRO TODAS AS TEMPESTADES SEXAN REXEITADAS.
    Unha lectura máis ampla, asociando a palabra SIGNUM á campá podería ser igualmente DEDICADA A La CRUZ DO SEÑOR POLA CAL ESTA CAMPÁ CONSAGRADA REXEITARÁ TODAS As TEMPESTADES
    É evidente a vontade de protección da campá, situada no máis alto da torre, da Catedral e da cidade.
    No medio hai unha cruz con pedestal e tres cravos e debaixo pon " ## ESTA # CAMPANA # SE HIZO # EN # EL # ANO # DEL # SENOR # DE # I725 # POR # EL MAESTRO # FRANCISCO # DE # PALACIO ## "
    Esta campá dos cuartos sinala, indirectamente o cambio ou modernización do reloxo existente, habitual no primeiro terzo do século XVIII, ao introducir o péndulo nas máquinas, e con iso unha maior precisión que permitía xa indicar o paso dos cuartos de hora con certa exactitude.
    Hombreiro (H) (3 cordóns)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    " ### CRVX # DNI # DICOR # QVO # SACRO # SIGNO # TEMPESTAS # PELLITVR # OMNIS ### # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (cruz con pedestal e tres cravos) /
    (2 cordóns)
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    " ## ESTA # CAMPANA # SE HIZO # EN # EL # ANO # DEL # SENOR # DE # I725 # POR # EL MAESTRO # FRANCISCO # DE # PALACIO ## " /
    (2 cordóns)
    Prima Fa# 4 -47
    Hum Fa# 3 +46
    Terceira La 4 +13
    Quinta Do 5 -37
    Oitava Fa# 5 -01
    Toques tradicionais de campás Cuartos do reloxo
    Toques actuais de campás Cuartos do reloxo
    Cepo Barras de ferro
    Estado actual A campá colga dunhas barras de ferro orixinais, enganchadas recentemente a unha viga e ferro.
    (00) Marca desgaste maza exterior.
    Asa badalera rota.
    A campá ten numerosas manchas producidas por excrementos de aves e por froitas.
    Mecanismos de toque Mazo exterior por gravidade
    Actuacións urxentes Debe regularse o mazo para que se levante máis e caia con máis forza para soar máis.
    Propostas A campá dos cuartos debe situarse encima da campá das horas, que á súa vez se desprazará cara abaixo o necesario para que as dúas estean á vista na estrutura de ferro do campanil.
    As barras de ferro e outras fixacións realizaranse con técnicas e materiais tradicionais, para evitar a creación de pares termoeléctricos que producirían o desgaste das partes máis antigas.
    A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O toque debe realizarse única e exclusivamente mediante o mazo exterior, que pode ser actuado mediante medios electromecánicos, pero percutiendo sempre por gravidade, e quedando separado da campá tras o toque.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Tampouco debe utilizarse para outro toque que non sexan os cuartos, preferentemente de día e de noite.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 11-01-2017
    45 Fotos

    Campá das horas (B)

    (Referencia 6350)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Lanterna
    Diámetro (en cm) 120
    Peso aproximado (en quilogramos) 655
    Ano de fundición 1577
    Descricion Na parte superior da campá di "IHS # ANNO # M # D # LXX # VII # PONTIFICE # MAXIMO # GREGORIO # XII REGE # PHILIPO # II # EPO # FERDINANDO # " / " # VELLOSILLO # "
    O anagrama de Jesús, que deberon escribir "IHΣ", corresponde á abreviatura de IHΣUΣ, e escríbese usualmente como IHS. Outra variante JHS procedería do latín, aínda que a segunda letra é o Eta ou E longa grega. Foi introducido como devoción por San Bernardino de Siena (ver San Bernardino de Siena y el Anagrama de Jesús). O seu significado é polivalente: para uns é o inicio do nome de Jesús en grego, para outros son as siglas latinas de IESVS HOMO SALVATOR (JESÚS SALVADOR DO HOME).
    Con todo débese de tratar de Gregorio XIII, que foi Papa desde 1572 a 1585.
    Felipe II foi Rei de España desde 1556 ata 1598.
    Fernando VELLOSILLO foi bispo de Lugo entre 1567 e 1587, segundo o OBISPADO DE LUGO 101 Bispos de Lugo.
    Debaixo do texto hai un pequeno crucifixo, así como unha gran cruz con pedestal e tres cravos ao carón, e o escudo do bispo ao outro.
    Por baixo pon "AB E WARIA GRACIA PLENA DOWINVS TECVM BENEDICTA TV IN MVLIERIBVS # " "AVE MARIA GRATIA PLENA DOMINUS TECUM" é unha variante do saúdo angélico a María en Lc 1:28, onde escriben "AVE, GRATIA PLENA, DOMINUS TECUM" que pode traducirse como CHE SAÚDO, CHEA DE GRAZA, O SEÑOR ESTÁ CONTIGO" A inclusión do nome de María, que no relato evangélico figura no versículo anterior, é habitual nestes textos. Tamén é relativamente normal a confusión de GRAZA por GRATIA, nun momento en que as linguas vulgares comezan a ter máis uso que o latín.
    A separación entre os carácteres non segue pautas concretas; polo menos non hai diferenciación entre palabras. A utilización dalgún signo cara abaixo como a "M" de "MARIA" e de "DOMINUS" indicaría igualmente un posible fundidor iletrado, que disporía as letras que alguén lle marcou. No entanto outras "M" están correctamente colocadas.
    Terzo (T) (2 cordóns)
    "IHS # ANNO # M # D # LXX # VII # PONTIFICE # MAXIMO # GREGORIO # XII REGE # PHILIPO # II # EPO # FERDINANDO # " /
    (2 cordóns) /
    (Crucifixo) " # VELLOSILLO # "
    Medio (M) (00) (cruz con pedestal e tres cravos)
    (06) (escudo do bispo) /
    (3 cordóns)
    Medio pé (MP) (2 cordóns)
    "AB E WARIA GRACIA PLENA DOWINVS TECVM BENEDICTA TV IN MVLIERIBVS # " /
    (2 cordóns)
    Prima Mi 5 -49
    Hum Mi 4 -40
    Terceira Sol 5 -26
    Quinta Si 5 -45
    Oitava Mi 6 -27
    Toques tradicionais de campás Horas do reloxo
    Toques actuais de campás Horas do reloxo
    Cepo Barras de ferro
    Estado actual Asa badalera rota.
    O sistema de fixación da campá á estrutura metálica mediante barras de ferro e clavijas é o orixinal do século XVI.
    A campá ten numerosas manchas producidas por excrementos de aves e por froitas.
    Mecanismos de toque Mazo exterior por gravidade
    Actuacións urxentes Debe regularse o mazo para que se levante máis e caia con máis forza para soar máis.
    Propostas A campá dos cuartos debe situarse encima da campá das horas, que á súa vez se desprazará cara abaixo o necesario para que as dúas estean á vista na estrutura de ferro do campanil.
    As barras de ferro e outras fixacións realizaranse con técnicas e materiais tradicionais, para evitar a creación de pares termoeléctricos que producirían o desgaste das partes máis antigas.
    A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O toque debe realizarse única e exclusivamente mediante o mazo exterior, que pode ser actuado mediante medios electromecánicos, pero percutiendo sempre por gravidade, e quedando separado da campá tras o toque.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Tampouco debe utilizarse para outro toque que non sexan as horas, preferentemente de día e de noite e sen repetición.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para declarar a campá e a instalación Ben Moble de Interese Cultural.
    Valoración En caso de rotura soamente pode ser soldada. Pode ser remplazada por unha réplica.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    81 Fotos

    A Mariana menor (1)

    (Referencia 4937)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 44
    Altura do bronce 41
    Bordo 5,5
    Peso aproximado (en quilogramos) 49
    FundidorALONSO DE VIADERO, DIONISIO
    Ano de fundición 1719
    Descricion As dúas campás pequenas ou "Marianas" son practicamente iguais en todo, coa única diferenza da cruz, que no caso da campá maior ten tres cravos. O resto é similar.
    Na parte superior a campá leva a usual inscrición das campás galegas "IHS # MARIA # # # IOSEPH # ". IHS é o anagrama de Jesús en grego.
    Na parte de fóra, no medio, hai unha cruz con pedestal.
    No medio pé pon en latín "LAVDATE # DOMIИVM # IИ # CIMBALIS # BEИE SOИAИTIBVS # AИИO # I7I9 # " Usualmente escríbese xunto BENESONANTIBUS. A cita está tomada do salmo 150:5 "LAUDATE EUM IN CIMBALIS BENESONANTIBUS LAUDATE EUM IN CIMBALIS JUBILATIONIS OMNIS SPIRITUS LAUDET DOMINUM" (Ps 150:5) que significa ENCOMIÁDELLE (AO SEÑOR) CON CAMPÁS BEN AFINADAS (DE BO SON), ENCOMIÁDELLE CON CAMPÁS DE ALEGRÍA, TODO ESPÍRITO ENCOMIE AO SEÑOR.
    A continuación pon en latín o ano de fundición: ANO 1719.
    Debaixo, na parte exterior, está a marca de fábrica en monotipo, combinando o español e o latín: " # DIONISIO # ALONSO # MEFECIT # " é dicir DIONISIO ALONSO FÍXOME.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    "IHS # MARIA # # # IOSEPH # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Cruz con pedestal) /
    (cordón)
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    "LAVDATE # DOMIИVM # IИ # CIMBALIS # BEИE SOИAИTIBVS # AИИO # I7I9 # " /
    (2 cordóns) /
    (00) (marca de fábrica en monotipo) " # DIONISIO # ALONSO # MEFECIT # "
    Prima Mib 5 -11
    Hum Sol 4 -06
    Terceira Sib 5 +10
    Quinta Do 6 -26
    Oitava Sol 6 -04
    Toques tradicionais de campás Posiblemente repique nada máis, sen mover a campá.
    Toques actuais de campás Posiblemente repique nada máis, sen mover a campá.
    Cepo Madeira
    Estado actual Debaixo da campá hai diversas plantas verdes.
    Mecanismos de toque Corda ao badalo que chega ata a outra campá pequena
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    31 Fotos

    A Mariana maior (2)

    (Referencia 4938)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 53
    Altura do bronce 50
    Bordo 5
    Peso aproximado (en quilogramos) 86
    FundidorALONSO DE VIADERO, DIONISIO
    Ano de fundición 1719
    Descricion As dúas campás pequenas ou "Marianas" son practicamente iguais en todo, coa única diferenza da cruz, que no caso da campá maior ten tres cravos. O resto é similar.
    Na parte superior a campá leva a usual inscrición das campás galegas "IHS # MARIA # # # IOSEPH # ". IHS é o anagrama de Jesús en grego.
    Na parte de fóra, no medio, hai unha cruz con pedestal.
    No medio pé pon en latín "LAVDATE # DOMIИVM # IИ # CIMBALIS # BEИE SOИAИTIBVS # AИИO # I7I9 # " Usualmente escríbese xunto BENESONANTIBUS. A cita está tomada do salmo 150:5 "LAUDATE EUM IN CIMBALIS BENESONANTIBUS LAUDATE EUM IN CIMBALIS JUBILATIONIS OMNIS SPIRITUS LAUDET DOMINUM" (Ps 150:5) que significa ENCOMIÁDELLE (AO SEÑOR) CON CAMPÁS BEN AFINADAS (DE BO SON), ENCOMIÁDELLE CON CAMPÁS DE ALEGRÍA, TODO ESPÍRITO ENCOMIE AO SEÑOR.
    A continuación pon en latín o ano de fundición: ANO 1719.
    Debaixo, na parte exterior, está a marca de fábrica en monotipo, combinando o español e o latín: " # DIONISIO # ALONSO # ME FCIT # " é dicir DIONISIO ALONSO FÍXOME.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    "IHS # MARIA # # # IOSEPH # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Cruz con pedestal e tres cravos) /
    (cordón)
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    "LAVDATE # DOMIИVM # IИ # CIMBALIS # BEИE SOИAИTIBVS # AИИO # I7I9 # " /
    (2 cordóns) /
    (00) (marca de fábrica en monotipo) " # DIOИISIO # ALONSO # ME FCIT # "
    Prima Lab 5 -45
    Hum Fa 4 -38
    Terceira La 5 +35
    Quinta Mi 6 -07
    Oitava Fa# 6 +00
    Toques tradicionais de campás Posiblemente repique nada máis, sen mover a campá.
    Toques actuais de campás Posiblemente repique nada máis, sen mover a campá.
    Cepo Madeira
    Estado actual A campá non ten badalo.
    Hai no seu interior uns arames grosos, que deixaron marcas.
    Debaixo da campá hai diversas plantas verdes.
    Mecanismos de toque Corda ao badalo que chega ata a outra campá pequena
    Actuacións urxentes Non debe tocarse a campá sen badajo (aínda que xa se fixo, marcando o bronce cos arames).
    Debe colocarse un badajo da medida e tamaño adecuado a esta campá.
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 29-03-2020
    34 Fotos

    San José, a Sardineira (7)

    (Referencia 4939)

    Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 64
    Altura do bronce 60
    Bordo 6,5
    Peso aproximado (en quilogramos) 152
    FundidorCABRILLO MAYOR, JOSÉ (SALAMANCA)
    Ano de fundición 1920
    Descricion A campá ten unha simple inscrición na parte superior "SAN JOSE ANO 1 9 2 0 JOSÉ CABRILLO SALAMANCA" e debaixo una cenefa de anxos.
    Na parte exterior hai un crucifixo con pedestal.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    "SAN JOSE ANO 1 9 2 0 JOSÉ CABRILLO SALAMANCA" /
    (2 cordóns) /
    (cenefa de anxos) /
    (2 cordóns) /
    (cenefa)
    Medio (M) (00) (crucifixo con pedestal)
    Medio pé (MP) (4 cordóns)
    Toques tradicionais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Posible volteo.
    Toques actuais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Cepo Madeira
    Estado actual Repique circular.
    Gran greta vertical.
    Bo estado de conservación.
    Toque manual.
    Cepo pintado de verde.
    Mecanismos de toque Corda ao badalo que chega ata a outra campá "Cimbalico"
    Propostas Visto o escaso interese da campá proponse a súa refundición e a súa substitución por outra de características musicais similares.
    O yugo deberá ser conservado na súa integridade, tanto no modo de fixación da campá como nos soportes, xa que o contrapeso é o elemento de maior valor patrimonial do conxunto.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración Campá interesante. Pode refundir-se en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 11-10-2018
    22 Fotos

    Cimbalico (5)

    (Referencia 4940)

    Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 77
    Altura do bronce 70
    Bordo 8
    Peso aproximado (en quilogramos) 264
    FundidorDE SOBRADO, GREGORIO
    Ano de fundición 1740
    Descricion Na parte superior a campá leva a usual inscrición das campás galegas " # IHS # MARIA # I JOSEPH # A N O D E I 7 4 0 # # # # # # # # " . IHS é o anagrama de Jesús en grego. A inscrición emprega diversas linguas: o grego para o anagrama de Jesús, o latín para o nome de José, o español para a unión "E" (en latín sería "ET" e para o ano (en latín sería "ANNO")
    Na parte de fóra, no medio, hai unha cruz con pedestal.
    Debaixo, na parte exterior, está a marca de fábrica "GREGORIO DE SOBRADO ME HIZO # "
    Hai separación entre as letras do texto, que non diferencia as palabras, posiblemente para ocupar todo o espazo.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    " # IHS # MARIA # I JOSEPH # A N O D E I 7 4 0 # # # # # # # # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (cruz con pedestal)
    Medio pé (MP) (00) " # GREGORIO DE SOBRADO ME HIZO # " /
    (3 cordóns)
    Toques tradicionais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Posible volteo.
    Toques actuais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Cepo Madeira
    Estado actual Ten diversos defectos de fundición, que parecen grandes gretas, que non afectan ao son.
    Ten numerosas manchas por excrementos de aves na parte interior da campá.
    Toque manual.
    Cepo pintado de verde.
    Mecanismos de toque Corda ao badalo que chega ata a outra campá "Sardinera"
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 06-04-2008
    29 Fotos

    De Prima (3)

    (Referencia 4943)

    Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 106
    Altura do bronce 75
    Bordo 12
    Peso aproximado (en quilogramos) 690
    FundidorDE PALACIO, DOMINGO (GÜEMES)
    Ano de fundición 1805
    Descricion A campá ten unha complexa inscrición latina iniciada na parte superior por un crismón ou anagrama de Cristo en grego ("XP") "SIGNVM AETERN # SALUT # PIGNORI IN EVCHARISTIA SACRVM JESV CHRISTO SACERDOTI ET VICTIM CHRISMAT # ".
    A frase continúa no medio pé da campá "VNCTION # DEDICAT # PONTIFICE # ILLVSTMO D # D # PHILIPPO PELAEZ CAVNEDO DOMINICO PALACIO FVSOR # D # AVGVSTINO SOLER ET ARMANA TEMPLI AEDITVO" / "# HIEROTHECAES # PRAEPOS # A # Đ # M DCCCV # ".
    Pode traducirse como ESTE É O SIGNO DE SALVACIÓN ETERNA, LA SAGRADA PRENDA NA EUCARISTÍA NA QUE XESUCRISTO É SACERDOTE E VÍTIMA. CO CRISMA DA UNCIÓN DEDÍCAA O BISPO (O PONTÍFICE) ILUSTRÍSIMO DOUTOR DON FELIPE PELÁEZ CAUNEDO, SENDO FUNDIDOR DOMINGO PALACIO E DON AGUSTÍN ADOITAR SANCRISTÁN DO TEMPLO E ENCARGADO DO LUGAR ONDE SE GARDAN Os OBXECTOS SACROS NO ANO DE 1805.
    Don Felipe Peláez Caunedo foi bispo de Lugo desde 1786 ata 1811. Con relación ás campás, prohibiu que ao levar o Viático aos enfermos houbese diferenza de toque segundo a clase social do paciente, segundo o OBISPADO DE LUGO 101 Obispos de Lugo.
    A campá ten no medio unha gran cruz con pedestal, tres cravos e dúas velas a ambos os dous lados.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    "(crismón) SIGNVM AETERN # SALUT # PIGNORI IN EVCHARISTIA SACRVM JESV CHRISTO SACERDOTI ET VICTIM CHRISMAT # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) Cruz con pedestal, tres cravos e dúas velas a ambos os dous lados
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    "VNCTION # DEDICAT # PONTIFICE # ILLVSTMO D # D # PHILIPPO PELAEZ CAVNEDO DOMINICO PALACIO FVSOR # D # AVGVSTINO SOLER ET ARMANA TEMPLI AEDITVO" /
    (2 cordóns) /
    "# HIEROTHECAES # PRAEPOS # A # Đ # M DCCCV # "
    Toques tradicionais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Posible volteo.
    Toques actuais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Cepo Madeira
    Estado actual Durante o mantemento do cepo de madeira a campá non foi protexida e hai numerosos manchas de pintura verde no bronce. Por outra banda a utilización de pintura plástica non parece a mellor protección para a madeira.
    Ten numerosas manchas por excrementos de aves na parte interior da campá.
    Ferro para fixar a campá cara arriba entre volteo e volteo.
    Toque manual.
    Cepo pintado de verde.
    Mecanismos de toque Corda corta atada ao badalo.
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    En ningún caso debe ser dotada de electromazo externo.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • CALVETE HERNÁNDEZ, Pascual [Indica año 1863] (1991)
    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 06-04-2008
    64 Fotos

    Santa María (4)

    (Referencia 4942)

    Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 119
    Altura do bronce 85
    Bordo 11
    Peso aproximado (en quilogramos) 639
    FundidorBLANCO, JANUARIO; CARRERA BLANCO, ANTONIO
    Ano de fundición 1864
    Descricion A campá ten dúas complexas inscricións latinas cheas de abreviaturas non sempre fáciles de desenvolver. Na parte superior figuran os nomes dos fundidores da campá, algo moi pouco usual xa que esta parte, máis nobre, adoita indicar soamente a dedicación da campá: "SIGNUM VIRG. MARIÆ SACRUM EX ÆRE FUS. JANUARIO BLANCO ET ANTONIO CARRERA BLANCO OPIFICIB. CONFLAT. # # # "
    Interpretamos SIGNUM, como na campá dos cuartos, é dicir, máis que SINAL, CAMPÁ. Xa que logo sería CAMPÁ CONSAGRADA A La VIRXE MARÍA COADA EN BRONCE POLOS ARTESÁNS FUNDIDORES JANUARIO BLANCO E ANTONIO CARRERA BLANCO. Trátase de dous fundidores descoñecidos ata a data, aínda que había referencia doutros da familia BLANCO.
    No medio hai, á parte de fóra, unha cruz con pedestal. Na parte interior hai unha custodia e debaixo unha cartela onde di "LA VOZ DE MARIA / DE GRACIA PLENA / A SU CULTO INVITA / A TODA LA TIERRA".
    No medio pé hai unha inscrición escura, con moitas abreviaturas, en latín: "AB EXCMO. ET YLTMO. D. D. JOSEPHO DE LOS RIOS ET LAMADRID PONTIF. SAC. CRISM. DELIB. D. D. PETRO BENEDICTIO A VALDÉS, ARCHIDIAC. PRO CANONIC. COLLEG. CULMINE SUSPENS. ANNO D. MDCCCLXIV. # # ". Indicaría que a campá foi consagrada polo Excelentísimo e Ilustrísimo Doutor Don José dos Ríos e Lamadrid, sendo arcediano o Doutor Don Pedro Benito de Valdés, o ano 1864.
    Don José dos Ríos e Lamadrid foi bispo de Lugo desde 1857 ata 1884, segundo o OBISPADO DE LUGO 101 Obispos de Lugo.
    Terzo (T) (cenefa de triángulos)
    (2 cordóns) /
    "SIGNUM VIRG. MARIÆ SACRUM EX ÆRE FUS. JANUARIO BLANCO ET ANTONIO CARRERA BLANCO OPIFICIB. CONFLAT. # # # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Cruz con pedestal)
    (06) (custodia) / (cartela) "LA VOZ DE MARIA / DE GRACIA PLENA / A SU CULTO INVITA / A TODA LA TIERRA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    "AB EXCMO. ET YLTMO. D. D. JOSEPHO DE LOS RIOS ET LAMADRID PONTIF. SAC. CRISM. DELIB. D. D. PETRO BENEDICTIO A VALDÉS, ARCHIDIAC. PRO CANONIC. COLLEG. CULMINE SUSPENS. ANNO D. MDCCCLXIV. # # " /
    (2 cordóns)
    Toques tradicionais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Posible volteo deixando a campá cara arriba entre toque e toque. A campá ten unha panca no medio do cepo para iniciar o abalo ou o volteo; é a única desta torre con este elemento auxiliar.
    Toques actuais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Cepo Madeira
    Estado actual Durante o mantemento do cepo de madeira a campá non foi protexida e hai numerosos manchas de pintura verde no bronce. Por outra banda a utilización de pintura plástica non parece a mellor protección para a madeira.
    Ten numerosas manchas por excrementos de aves na parte interior da campá.
    A campá ten dobre marca circular do badalo, probablemente porque estaba antes descolgado.
    Ferro para fixar a campá cara arriba entre volteo e volteo.
    Toque manual.
    Cepo pintado de verde.
    Mecanismos de toque Corda corta atada ao badalo.
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    A campá debe repicar automaticamente para os sinais diarios. Sería conveniente que o mecanismo tirase do propio badajo, mediante unha instalación electromecánica ou hidráulica, que permitise unha gran velocidade de resposta, para reproducir os toques orixinais e non impedir os posibles toques manuais.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 07-04-2008
    60 Fotos

    Froilana, Cana (6)

    (Referencia 4944)

    Localización Sala de campás
    Diámetro (en cm) 140
    Altura do bronce 105
    Bordo 15
    Peso aproximado (en quilogramos) 1589
    FundidorCAGIGAL, ANDRÉS (VALLE DE HOZ); PALACIO, DOMINGO (GÜEMES)
    Ano de fundición 1792
    Descricion Na parte superior a campá leva a usual inscrición das campás galegas seguido da dedicación da campá "J. S. # M.A # ET # JOS. # S. # FROYL.E # ORA # PRONOBIS# # # # # # # # # "
    A abreviatura de Jesús non é usual, xa que habitualmente ponse JHS (en latín) ou IHS (en grego). Deberon escribir "JHS MARIA ET JOSEPH. SANTE FROILANE ORA PRO NOBIS" é dicir JESÚS, MARÍA E JOSÉ. SAN FROILÁN ROGA POR NÓS.
    No medio hai, á parte de fóra, unha cruz con pedestal, e á parte interior San Froilán.
    Debaixo pon, en dúas liñas, "ONNES # AD # ECLAM. VOCE # VOCABO # SONORA # IN # FROYLAN # VOCE # CVI # SVM # DICATA # PATRONO # FVIT # ERECTA # CVN # ISTA # DEDICATIONE # ANNO # I7I9 # REDIFICATA # EADEM # IN # I774 # ITERVM # ET # CONSECRATA # I792 # ARTIFECES # # " / " # DOMINICVS # PALACIO # Y # ANDRES # CAGIGAL # "
    Unha tradución aproximada pode ser CONVOCAREI A Todos Ao TEMPLO CUNHA VOZ SONORA Ao NOME DO PATRÓN FROILÁN Ao QUE ESTOU DEDICADA. FUN CONSTRUÍDA CON ESTA DEDICACIÓN NO ANO 1719 E IGUALMENTE RECONSTRUÍDA EN 1774, AGORA DE NOVO SON CONSAGRADA EN 1792 SENDO ARTÍFICES DOMINGO PALACIO E ANDRÉS CAGIGAL.
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    "J. S. # M.A # ET # JOS. # S. # FROYL.E # ORA # PRONOBIS# # # # # # # # # " /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (cruz con pedestal)
    (06) (San Froilán)
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    "ONNES # AD # ECLAM. VOCE # VOCABO # SONORA # IN # FROYLAN # VOCE # CVI # SVM # DICATA # PATRONO # FVIT # ERECTA # CVN # ISTA # DEDICATIONE # ANNO # I7I9 # REDIFICATA # EADEM # IN # I774 # ITERVM # ET # CONSECRATA # I792 # ARTIFECES # # " /
    (3 cordóns)
    (00) " # DOMINICVS # PALACIO # Y # ANDRES # CAGIGAL # "
    Toques tradicionais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Posible volteo deixando a campá cara arriba entre toque e toque.
    Toques actuais de campás Repiques circulares (virando o badalo dentro de todo o perímetro da campá).
    Cepo Madeira
    Estado actual O badalo grande, característico de campás fixas, un pouco descolgado.
    Durante o mantemento do cepo de madeira a campá non foi protexida e hai numerosos manchas de pintura verde no bronce. Por outra banda a utilización de pintura plástica non parece a mellor protección para a madeira.
    Ten numerosas manchas por excrementos de aves na parte interior da campá.
    Ferro para fixar a campá cara arriba entre volteo e volteo.
    Toque manual.
    Cepo pintado de verde.
    Mecanismos de toque Corda corta atada ao badalo
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    O cepo de madeira debe ser restaurado.
    Debe utilizarse pintura adecuada para a protección da madeira e que ao mesmo tempo permita que respire.
    A campá debe repicar automaticamente para os sinais diarios. Sería conveniente que o mecanismo tirase do propio badajo, mediante unha instalación electromecánica ou hidráulica, que permitise unha gran velocidade de resposta, para reproducir os toques orixinais e non impedir os posibles toques manuais.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado. No entanto debería incoarse expediente para incluír a campá e a instalación orixinal no Inventario Xeral de Bens Mobles, debido ao interese do conxunto.
    Valoración En caso de rotura só pode ser soldada. Pode ser substituída por outra campá de distinta afinación.
    Instalación A instalación é orixinal e é preciso conservala para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    Editor da ficha LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 09-03-2019
    64 Fotos

    Carillón (1)

    (Referencia 6342)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 64
    Altura do bronce 50
    Bordo 5
    Peso aproximado (en quilogramos) 152
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Mib 5 +26
    Hum Mib 4 +04
    Terceira Fa# 5 +38
    Oitava Mib 6 +32
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 2 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están os grafitos de man diferente "MI" / "1"
    Mecanismos de toque 2 mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    8 Fotos

    Carillón (2)

    (Referencia 6343)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 64
    Altura do bronce 51
    Bordo 8
    Peso aproximado (en quilogramos) 152
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Reb 5 -07
    Hum Re 4 +25
    Terceira Fa 5 -27
    Quinta La 5 +08
    Oitava Reb 6 +42
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 2 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están os grafitos de man diferente "RE" / "7"
    Mecanismos de toque Mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    10 Fotos

    Carillón (3)

    (Referencia 6344)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 74
    Altura do bronce 58
    Bordo 6
    Peso aproximado (en quilogramos) 235
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Si 4 +00
    Hum Si 3 -06
    Terceira Re 5 +31
    Quinta Fa# 5 +30
    Oitava Si 5 +45
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 2 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están os grafitos de man diferente "DO" / "2"
    Mecanismos de toque 2 mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    7 Fotos

    Carillón (5)

    (Referencia 6346)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 80
    Altura do bronce 65
    Bordo 8,5
    Peso aproximado (en quilogramos) 296
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Lab 4 +23
    Hum Sib 3 +36
    Terceira Reb 5 -05
    Quinta Fa 5 -41
    Oitava Sib 5 -03
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 2 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están os grafitos de man diferente "5" / "SI"
    Mecanismos de toque Mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    9 Fotos

    Carillón (4)

    (Referencia 6345)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 89
    Altura do bronce 70
    Bordo 7
    Peso aproximado (en quilogramos) 408
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima La 4 -23
    Hum La 3 +07
    Terceira Do 5 -14
    Oitava La 5 -38
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 3 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están o grafito "3"
    Mecanismos de toque 3 mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    7 Fotos

    Carillón (6)

    (Referencia 6347)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 103
    Altura do bronce 78
    Bordo 10
    Peso aproximado (en quilogramos) 633
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Fa# 4 -14
    Hum Fa# 3 -14
    Terceira La 4 +19
    Quinta Reb 5 +17
    Oitava Fa# 5 +31
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual 2 mazos exteriores, desconectados.
    No interior están os grafitos de man diferente "SOL" / "6"
    Mecanismos de toque 2 mazos exteriores por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    9 Fotos

    Carillón (7)

    (Referencia 6348)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Terraza
    Diámetro (en cm) 108
    Altura do bronce 90
    Bordo 13
    Peso aproximado (en quilogramos) 729
    FundidorMURUA, VIUDA DE
    Ano de fundición 1954
    Descricion Todas as campás do carillón teñen a mesma inscrición. No ombreiro unha pequena cruz e debaixo pon "AÑO MARIANO 1954".
    No medio está a marca de fábrica en monotipo "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Non hai outra decoración aparte dos cordóns do terzo, o medio pé e o pé.
    Con todo cada unha das campás ten grafitos no interior que indican a súa nota absoluta e unha numeración, que non segue o tamaño.
    Hombreiro (H) (06) (cruz)
    Terzo (T) (2 cordóns) /
    (06) "AÑO MARIANO 1954" /
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (Marca de fábrica monotipo) "VIUDA DE MURUA / VITORIA"
    Medio pé (MP) (2 cordóns) /
    (2 cordóns)
    (3 cordóns)
    Prima Mib 4 -03
    Hum Fa# 3 -09
    Terceira Lab 4 +31
    Quinta Do 5 +36
    Oitava Fa 5 +44
    Toques tradicionais de campás Melodía automática das horas do reloxo
    Toques actuais de campás Non toca
    Cepo Eixo vertical
    Estado actual Mazo exterior, desconectado.
    No interior están os grafitos de man diferente "4" / "FA"
    Mecanismos de toque Mazo exterior por gravidade
    Propostas O carillón está nun estado de abandono que impide a recuperación das transmisións e do mecanismo. Ata, a instalación orixinal soamente permitía tocar unha melodía simple, sen aproveitar todas as posibilidades do mecanismo (unha maza para a campá maior, dúas para as demais excepto tres para a central, a máis utilizada). Sería razoable colgar as campás dunha nova estrutura, con vigas de madeira horizontais (aínda que os soportes fosen metálicos) e dotalas de electromazos situados preferentemente no interior. Estes mecanismos non soamente dan, polo menos neste caso, unha resposta máis rápida, senón que permiten modificar as melodías de xeito moito máis operativo e eficaz. As campás deberían "verse" desde a rúa para poder "oírse". Non é improbable que algunha delas debese afinarse para mellorar o seu sonoridad. Isto supón o desmonte, tras a documentación, do triplo conxunto de transmisións (na bóveda da sala do reloxo, no chan da sala de campás e no chan da terraza). Este desmonte creará unha maior amplitude na sala de campás e un espazo suficiente para recolocar o carillón na terraza.
    Protección Protección xenérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura tras a sua documentación.
    Instalación A instalación é orixinal e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (06-09-2006)
    Editor da ficha ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 24-10-2016
    9 Fotos
  • Volver á páxina anterior
  • Menú inicial CAMPANERS DE LA CATEDRAL DE VALÈNCIA
    Campaners de la Catedral de València
    © Campaners de la Catedral de València (2024)
    campaners@hotmail.com
    Actualización: 19-03-2024
    Convertir a PDF

    Connectats: 43 Visitants: 43 Usuaris: 0