27371 BEGONTE
| Descricion |
Edificación relixiosa feita en cantaría granítica e de xisto, de planta rectangular e cuberta a dúas augas na nave, catro no presbiterio e tres na sancristía. Os muros laterais presentan contrafortes. Na cornixa vemos un conxunto de once canzorros e un Agnus Dei. Na fachada principal vemos unha porta de acceso composta de dúas arquivoltas na que destacan unha serie de pequenos arcos apuntados. O conxunto posúe capiteis con motivos vexetais. Máis arriba unha pequena ventá oxival xeminada e, de remate, unha espadana dun só corpo e dous ocos. Nunha das fachadas laterais existe outra porta de acceso, similar á porta principal. No interior destaca un arco triunfal con arco apuntado. Tamén podemos ver dous sartegos que foron feitos para un sobriño do bispo Vaamonde e outro para a súa dona Constanza de Castro (filla bastarda do mariscal Pardo de Cela), pero que nunca foron utilizados. Esta igrexa comezou a construirse no século IX (do que se conserva un perpiaño prismático que foi utilizado como pía bautismal), con posteriores reformas e modificacións no século XII (a nave) e XV (a capela maior). Foi derrubada no ano 1101, época da Revolta Irmandiña, e volta a por en pé por Pedro Arias Vaamonde, bispo de Mondoñedo. |
|---|---|
| Campás | 2 campás. |
| Autor | |
